مقایسه روش های برآورد امکان برداشت در سری یک طرح جنگلداری دکتر بهرام‎نیا

در این تحقیق میزان دقت و اعتبار روش های رایج برآورد امکان برداشت جنگل در روش جنگلداری دانه زاد ناهمسال براساس شاخص رویش حقیقی در تیپ های مختلف جنگل سری یک طرح جنگلداری دکتر بهرام نیا (شصت کلاته گرگان) مورد بررسی قرار گرفت. آماربرداری به روش منظم تصادفی با شبکه 200×150 متر با قطعه نمونه های دایره‎ای به مساحت 10 آر، در سطح سری به مساحت 13/1713 هکتار انجام گرفت و 432 قطعه نمونه برداشت شد. جهت تعیین رویش حجمی به روش مایر، نمونه برداری مقاطع رویشی درختان شاهد در 140 قطعه نمونه شبکه 400×300 متر انجام شد. براساس تیپ‎بندی پارسل ها و پهنه‎بندی پارسل های با تیپ مشابه، سری یک به چهار پهنه (تیپ) راش- ممرز، ممرز- انجیلی، انجیلی- ممرز و آمیخته تقسیم شد تا امکان محاسبه رویش حجمی و امکان برداشت در تیپ‎ها و سری مورد مطالعه فراهم شود. برآورد امکان برداشت با استفاده از یازده روش متداول انجام گردید. سپس از آزمون های آماری تی جفتی جهت مقایسه آماری بین امکان برداشت محاسبه شده (رویش) و امکان برداشت های برآورد شده (روش ها) انجام شد. همچنین برای تشخیص معنی‎دار بودن تفاوت امکان برداشت برآوردی در پهنه‎های مختلف، از آزمون آنالیز واریانس و دانکن استفاده شد. نتایج نشان داد از میان 11 روش برآورد امکان برداشت مورد مطالعه، 4 روش بعلت معنی دار بودن (05/0>p) اختلاف آنها با رویش (شاهد) و سه روش بعلت برآورد بیشتر (غیر معنی دار) از رویش شاهد و روش فون مانتل بعلت تفاوت برآورد در پهنه های مورد مطالعه (کمتر یا بیشتر) نامناسب تشخیص داده شد. لذا فقط روش ظهیرالدین و روش استفاده شده در طرح کوهمیان آزادشهر با توجه به عدم اختلاف معنی دار (05/0